Anneyle doğum öncesinde başlayan bağlanma ilişkisi, insanın tüm yaşamı boyunca devam eder ve hayatının her alanında yaptığı “tercihleri” belirler. Romantik ilişkilerden anne-baba-çocuk ilişkisine, kariyer-iş yaşamından cinsel yaşama, dinsel tutumlardan politik inançlara kadar yaşamın her noktasında bağlanma özelliklerimizin etkileri görülür. Bir organizasyonun; örneğin meslek örgütü, dernek ya da vakfın üyesi olup olmamayı, bir romantik ilişki yaşayıp yaşamamayı, takım tutup tutmamayı ya da meslek seçimlerimizi belirleyen temel etken bağlanma stillerimizdir.

Çalışan anneleri en çok zorlayan sahnelerden biri sabahları "işe gitme" çocuktan ayrılma zamanının geldiği anlardır. Annelerin en sık dile getirdiği "anne işe gitme" diyerek çocuğun ağlaması, anneden ayrılmamak için çabalaması veya yuvanın önünde arabadan inmemek, okulun kapısında anneden ayrılmamak için diretilen dakikalardır. Anneler bu durumda ne yapacakları konusunda kafaları karışmakta ve kendilerini çaresiz hissetmektedir.

Sabahları "ayrılık saatlerinde" yaşanan sorunlar anneleri kaygılandırır "Acaba yanlış mı karar verdim?", "Çalışmasam daha mı iyi olurdu?", "İşi bıraksam mı?", "Ben iyi bir anne miyim?" ..vs. gibi soruları defalarca kendilerine sorarlar. İçsel bir çatışma yaşarken de sorunların üstesinden gelmeye çalışırlar.

Ritim; çocukları sakinleştirir ve güvende hissettirir. Ritimler sayesinde anne-babaların otoritesi güçlenir; nazik ve anlaşılır bir otorite yaratılmış olur. Ritim, disiplin için gereken kanalları açar, disiplinin içten olmasını sağlar. Ritimler iyi yerleştiğinde, geçiş dönemlerinde anne babaların daha az laf kalabalığı yapmaları, daha az çaba sarfetmeleri ve daha az sorun yaşamaları mümkün olur.

Çocuklarınız küçükken 2-6 yaş arasındayken ritimler oluşturursanız, onlar da bunlara doğal olarak ve istekle alışırlar. Küçükler, son derece güçlü olan vücut saatleri sayesinde zaten süreç yönelimlidirler. Ufak bir çabayla onlara ömür boyu sürecek alışkanlıklar ve ritüeller kazandırabilirsiniz. Bununla birlikte bu alıştırma süreçlerinin, çocuğunuz bu işleri otomatik pilota bağlayıp düzenli olarak yapar hale gelene kadar, birkaç hafta anne babalar tarafından desteklenmesi, yakından takip edilmesi gerekir. Onu tüm adımlardan geçirin, yakınında olun. Her adımdan geçmesini sağlayın: Diş fırçan nerede? Bak, hemen benimkinin yanında duruyor. Ne kadar diş macunu koymak gerek? Evet doğru, başparmağının tırnağı kadar. Dişlerini iki dakika boyunca fırçalaman gerekiyor. Hazır mısın? İşte böyle aferin. Çocuğunuzun bu işi otomatik olarak ve sorgulamadan yaptığı aşamaya geldiğinden emin olmalısınız. İşte o zaman başarı elde edilmiştir.

Her ne kadar ritim size hayal gibi gelse de, çocuklarınıza günlük hayatlarında daha fazla öngörülebilirlik sunmanız güven duygularını daha da arttıracaktır.

ÖNGÖRÜLEBİLİRLİK

Öngörülebilirlik ve şeffaflığın anlamı şudur: Biz yetişkinler günümüzün nasıl geçebileceğini kestirebiliriz. Ne kadar telaşlı geçecek olursa olsun, her şeyin nasıl gideceğini öngörebiliriz. Çocukların ise biraz daha netleştirilmeye ihtiyaçları vardır. Onlar kendi günlerini kontrol edemeyebilirler ama “bütün” resmi görmeye, günün nasıl geçebileceğini anlamaya ihtiyaçları vardır. Çocuklar hayatlarını resimsel olarak yaşarlar, özellikle de küçükken (7 yaş altındayken). “Görüntülere” ihtiyaç duyarlar.

Günümüzde çoğu ailenin hayatı, ritmik olmaktan çok gelişigüzel ve doğaçlamayla geçiyor. Aile yaşamı, zaman ve enerji anlamında, “iş” bittikten sonra kalan anlardan oluşuyor. Yaşamlarını dünyanın ritimlerine göre sürdüren çok fazla insan kalmadı.

Diğer yandan hayatlarımız hala ritimlerle şekilleniyor; okul hayatı, iş, uyku, tatiller, 24 saat gibi. Çalışma ve işe gitme süreleri zamanı kontrol edebiliyor olabilir ama bunlar da genellikle düzensiz oluyor. Bizler de buna yetişmekte, herşeyi yoluna sokmakta zorlanıyoruz. Çocukların yaşam ritimlerini de bizler belirliyoruz. Ve onların düzeninin giderek daha az doğal, belirli veya anlaşılır hale gelmesi de, çocukların duyusal dünyalarını çok fazla aşıyor.

STRES NEDİR?

Stres yaşamın özünde herzaman vardır. Stresi geçmişte doğanın getirdikleri yaşatırken şimdi insanın yarattıkları yaşatmaktadır. Stres, bireyin bedensel ruhsal sınırlarının tehdit edilmesi ve zorlanması ile ortaya çıkan bir gerginlik durumudur.

Stres karşısında bireyin bütünlüğü tehdit altındadır ve bireyin kendini korumak için oluşturduğu dengesi, bu durumdan etkilenir. Bozulan dengenin yeniden sağlanması gerekir. Denge, bu durumla savaşarak veya kaçarak yeniden oluşturulur.

Bir kadın ve bir erkek bir araya geldiğinde, bunun iki kişilik bir ilişki olduğunu zannederler... Oysa her ikisinin arkasında görünmez kalabalık bir ordu vardır...

Bu ordu her ikisinin kendi içine doğdukları (köken aile) aileleridir. Onlar bir araya geldiklerinde, ilişkiye ailelerini de beraberlerinde getirmişlerdir... Anne-babaları, kardeşleri, büyükanne-büyükbabalar ve onun/sizin bile tanımadığınız daha yukaridaki kuşaklardan aile üyeleri, unutulanlar, dışlananlar, reddedilenler vs... Birbirini çok seven iki insan birbirine yakınlaşmaya çalıştıkça, bu görünmez ordu devreye girerek ilişkiyi manipüle eder.

Üniversite sınavına hazırlık,  hem çocuklar hem de aileler için uzun, stresli ve yorucu bir süreçtir.

Sınavla ilgili yaşadığınız yoğun baskı ve sıkıntılarla nasıl başedebileceğiniz konusunda ipuçları hazırladık.

Aynı zamanda amacımız çocukların yaşadığı sıkıntılarla ilgili bu süreçte ; ebeveynlerin çocuklarına nasıl rehberlik edebileceği ve destekleyebileceği konusunda bilgilenmelerini sağlayarak onlara daha rahat eşlik edebilmelerini sağlamaktır.

Herhangi bir organik nedene bağlı olmaksızın okul becerilerinde sorun olmasına öğrenme güçlüğü denir. Bu durum zeka geriliğinin, duygusal kusurun ya da kültürel faktörlerin bir sonucu değildir. Çocuğun aritmetik beceri, okuma, yazma gibi akademik becerilerinden birinin, zekasına göre beklenen düzeyin belirgin derecede altında olması durumu olarak da ifade edilebilir.

Öğrenme bozuklukları 3 grupta incelenir:

5-6 YAŞ ÇOCUĞUNDA KÖTÜ SÖZ KULLANIMI VE KÜFÜR ETME

5 ve 6 yaş arasındaki çocuklar sürekli olarak yeni sözcükler öğrenip her geçen gün kelime dağarcıklarını zenginleştirirler. Öğrenmenin yollarından biri taklit etmektir. Çocuğunuz yalnızca hareketlerinizi değil, yaklaşımlarınızı da taklit edecektir. Birçok alanda olduğu gibi dil alanında da öğrenme taklit ve model alma yoluyla gerçekleşir. Gerçekten sizin istekleriniz doğrultusunda davranmayı öğrenmesinin yollarından biri de budur.

Bebekler doğum anından itibaren vücutlarından zevk alabilme kapasitesine sahiptirler ve doğumdan sonra cinsel davranışları şekillenmeye başlar. Yetişkin gibi olmasa da çocuğun vücudundan zevk alması cinsel bir içerik taşır.

Çocuğun cinsel eğitiminde anne-babanın yaklaşımları çok önemlidir. Bu nedenle anne-babanın çocuklarının cinsel gelişimlerinin farkında olmaları, hangi dönemde neye ihtiyaç duyduklarını bilmeleri ve buna göre davranmaları; çocuklarının yetişkinlik döneminde sağlıklı cinsel yaşamları ve doyumlu partner ilişkileri olmasına katkı da bulunur.

1. Yatak ıslatma denen durumun herkesin başına gelebileceğini kabul edin.

Sizin çocuklarınıza vu konuda yardımcı olmak için yapabileceğiniz en önemli şey, bu durumun çocuğun hatası olmadığını kabul etmektir ve çocuk bu durumdan kurtulana dek sabırla beklemektir.

2. Çocuğunuza ihtiyacı olan duygusal desteği verin.

Tuvalet alışkanlığının kazanılmasında temel hareket noktası; çocuğunuzun fiziksel, zihinsel ve duygusal açıdan "tuvalet eğitimine" hazır olması gerektiğidir. Tuvalet eğitimi için "uygun zaman" çocuktan çocuğa farklılık gösterir.

Fiziksel Olgunluk: Mesane ve bağırsak kaslarının kontrolü 24. üncü ayda kazanılmaktadır. Bu nedenle tuvalet eğitimine 2 yaşından önce başlanması önerilmez. Mesane ve karaciğer uzmanlarının olduğu bir Avrupa konferansında sunulan araştırmaya göre, sağlıklı bir çocuğun mesane kapasitesi 2 veya 3 yaş arasında gelişmektedir.

İnsan olmanın temelinde yatan pek çok duygu vardır ve korku da bunlardan biridir. Korku, canlı varlıkların görünen ve görünmeyen tehlikeler karşısında gösterdikleri en doğal tepkidir. Aslında her korku, canlıyı uyaran ve kendini savunmasını sağlayan yararlı bir mekanizmadır. Korkuların oluşumu bebeklikten itibaren başlar. Her gelişim dönemi farklı korkuları beraberinde getirir. Çocuk çevresini tanıdıkça, beden gücü ve zihin yetenekleri geliştikçe korkularını aşar ve olgunlaşır. Korkuların getirdiği duygu ve deneyimler, hayattaki her türlü stres kaynaklarına uyum sağlama yeteneği kazandırır.

Oyuncaklar, yaklaşık 6. aydan itibaren önem kazanmaya başlar. Ancak bunlar çocuğun kontrol edebileceği, iletişim kurabileceği ve ona bir anlam ifade edebilecek nitelikte olmalıdır.Evde yaygın olarak kullanılan nesneler, aletler, mutfak gereçleri ve makineler, büyüklere ait oldukları için özellikle ilginçtir. Ev yapmak için kullanılan oyuncaklar, doldurulup boşaltılabilen kaplar, çocuğun aktif kontrolünü gerektirir ve tepe, orta, küçük, büyük, daha büyük, en büyük gibi ilişkileri öğrenmesine yardımcı olur. Çoğu uzman farklı büyük ve biçimlerdeki küplerin en iyi oyuncaklar olduğunu Kabul etmektedir.

Bebek ve çocukların gelişimleri sırasında olgunlaşma ve sosyal boyutun erken gelişmesinde oyunun önemi belirgindir. Ayrıca içinde yaşanılan kültürün önemli etkilerindenolan araştırma duygusunun ve kurallara uymanın öğrenildiği ve geliştirildiği yer de oyunlardır. Oyunlar önce bebeğin kendi bedensel duyumlarının araştırılması şeklinde çok küçük bir alanda başlamakta, sonra yakın çevresi içinde sürmekte ve daha sonra da büyük sosyal ortamlarda gerçekleştirilmektedir.

Masallar hayal gücüne sınır tanımayan sihirli bir dünya gibidir. Bu nedenle çocuklar masal dinlemeyi ve okumayı çok severler.

Masallar çocukların gelişiminde önemli rol oynar. Kitap kahramanları sayesinde pek çok tecrübeler ve duygular yaşarlar. Bu masallar sayesinde kendi dünyalarıyla bağlantılar ve benzerlikler kurar, duygusal rahatlama yaşarlar.

0-2 aylık dönemde bebekler ihtiyaçlarının anında karşılanmasını isterler. İçgüdüseldir, acıkınca ağızlarını açıp memeyi ararlar. Bebek sadece aç olduğu için değil; annesinin kucağına gitmek için de ağlar. Kendini onun yanında güvende, rahat ve iyi hisser. Emzirme; sadece fiziksel /biyolojik beslenme değil, aynı zamanda ruhsal bir beslenmedir. Bebekle anne arasında karşılıklı duygusal bir beslenme sözkonusudur. Emme sırasında anneyle bebek arasında arasında duygusal bir alışveriş olur.

Çocukların babalarına bağlanmaları da anneye bağlanmaları kadar önem taşımaktadır. Yeni ebeveynlik anlayışında babaların çocuğun gelişimine annelerin yanında, çocuk yetiştirme sürecinde daha çok destek olduklarını gözlemliyorum. Bu da çocuklar açısından sevindirici bir durum. Anne ve baba görevleri daha çok paylaşıyor ve birbirlerini daha çok destekliyorlar. Babanın çocuğu yuvadan alması, yıkaması, çocukla daha çok vakit geçirmesi, ilgilenmesi ve daha çok oyun oynaması…vb. Bunlar olumlu gelişmeler.

Sosyalleşebilme potansiyeli ile doğan sağlıklı bir bebeğin, annesiyle kurduğu ilk ilişki onun gelecekte kuracağı tüm sosyal ilişkilerinin temelini oluşturur. Bebek açısından en önemli konu; olabildiğince, doğum sonrası en kısa zamanda annesiyle temas etmesidir. "Bağlantı ortamı" doğumun hemen sonrasında başlar.